هُمای چِهْرْزاد، دختر کی‌بهمن و مادر داراب، شانزدهمین پادشاه ایران و هفتمین پادشاه کیانی بود که بر پایهٔ شاهنامهٔ فردوسی و بهمن‌نامه وی سی و دو سال پادشاهی کرد.
فردوسی درباره دوران فرمانروایی همای میگوید:
به بیماری اندر بمرد اردشیر
همی بود بی‌کار تاج و سریر
همای آمد و تاج بر سر نهاد
یکی راه و آیین دیگر نهاد
سپه را همه سربسر بار داد
در گنج بگشاد و دینار داد
به رای و به داد از پدر برگذشت
همی گیتی از دادش آباد گشت
نخستین که دیهیم بر سر نهاد
جهان را به داد و دهش مژده داد
که این تاج و این تخت فرخنده باد
دل بدسگالان ما کنده باد
توانگر کنیم آنک درویش بود
نیازش به رنج تن خویش بود
مهان جهان را که دارند گنج
نداریم زان نیکویها به رنج
